Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnpɑɾpʰɑkɛˈli]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պար•փա•կե•լի 

Կազմություն խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ պարփակ, վերջածանց՝ -ելի:

Ածական

  1. ինչ որ չի կարելի պարփակել՝ ամփոփել մի բանի մեջ, անընդգրկելի, անսահման, անեզր ◆ Եվ գիտեմ, որ անպարփակելի սիրով բռնկված… կիսախելագար դեգերում էի։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անպարփակ, անսահման, անամփոփ, անսահմանափակ անհուն, անեզր, անեզերք, անբովանդակ, անբավ, անծայր, անծայրածիր, անշրջագիծ, անպարագիծ, անպարագիր, անպարույր, անվայրափակ, անամփոփելի, անընդգրկելի, անբովանդակելի, անպարագրելի, անփակ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել