Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պի•տան

Ստուգաբանություն

ոչ պիտանի, անպետք ◆ Եթե գայլը հոտից ոչխարներ է գողանում, դա ապացույց է, որ հովիվներն ու շները անպիտան են։ (Րաֆֆի)
անարգ, վատ ◆ Նա մի շատ անպիտան և խարդախ մարդ է։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Անպիտան եղանակ։ Անպիտան վարք ու բարք։

անպետք, անօգուտ, չնչին, ավելորդ, անարգ, ստոր, վատ, վատթար, փծուն, գեշ, պիղծ, անպետքական

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mischievous person, rogue, naughty child, skunk գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ негодный (ru) ‎(negodnyj), дрянной (ru) ‎(drjannoj), скверный (ru) ‎(skvernyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։