Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պի•տա•նա•նալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. անպիտան՝ ոչ պիտանի դառնալ ◆ Տաշեղներ կույտի հետ ընկած էին բազմաթիվ քարե տապարնոր, որ բթացել և անպիտանացել էին։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել