Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ջախ 

  1. հազիվ, հազիվհազ ◆ Փնտրած մարդս անջաղ այստեղ եմ գտնում։ (Շիրվանզադե) ◆ Հիմի էլ մեկ ուրիշ բանըմ պատմեմ... ըսածը 4-5 ամսվա բան անճախ կա։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Անճախ հասկնա կը ծախողին ըսածը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. միայն թե ◆ Լավ աղջիկ է, անճախ բոյը մի քից կարճ է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. սակայն, բայց ◆ Դոխտուրն ասալ ա պրանա կած, անջաղ եր ա կացալ, շոռ ա կյամ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։