Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•սո•վոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ոչ սովորական, օտարոտի◆ Անսովոր մարդու վրա սարսապ է ազդում տիրող աղմուկը։ (Շիրվանզադե) ◆ Ասելիքս այն է, թե, ուրեմն, որպիսի անսովոր աղջիկ է Աշխենը, որ կարողացել է հարգել տալ իրեն ամենքին։ (Նար-Դոս) ◆ Հրապարակի կողմից ճարճատեցին գնդացիրները և լսվեց մի անսովոր դղրդյուն։ (Մամուլ)
  2. (փխբ․) ոչ սովորական՝ արտակարգ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (բրբ․) անվարժ, անփորձ, նորավարժ, անհմուտ, անճարտար, անընտել, դժվարընտել, խամ
  2. արտասովոր, արտակարգ, խորթ, տարօրինակ, (հզվդ․) տարասովոր, նորաբան, նորաձայն, անսովորական
  3. տե'ս օտարոտի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել