Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•սո•վոր

Ստուգաբանություն խմբագրել

ոչ սովորական, օտարոտի◆ Անսովոր մարդու վրա սարսապ է ազդում տիրող աղմուկը։ (Շիրվանզադե) ◆ Ասելիքս այն է, թե, ուրեմն, որպիսի անսովոր աղջիկ է Աշխենը, որ կարողացել է հարգել տալ իրեն ամենքին։ (Նար-Դոս) ◆ Հրապարակի կողմից ճարճատեցին գնդացիրները և լսվեց մի անսովոր դղրդյուն։ (Մամուլ)
(փխբ․) ոչ սովորական՝ արտակարգ

(բրբ․) անվարժ, անփորձ, նորավարժ, անհմուտ, անճարտար, անընտել, դժվարընտել, խամ
արտասովոր, արտակարգ, խորթ, տարօրինակ, (հզվդ․) տարասովոր, նորաբան, նորաձայն, անսովորական
տե'ս օտարոտի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ unused, unused, to be unused, to get unused գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Непривычный (ru) ‎(Neprivyčnyj), Необыкновенный (ru) ‎(Neobyknovennyj), необычный (ru) ‎(neobyčnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։