անսովոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnsɔˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•սո•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ոչ սովորական, օտարոտի◆ Անսովոր մարդու վրա սարսապ է ազդում տիրող աղմուկը։ (Շիրվանզադե) ◆ Ասելիքս այն է, թե, ուրեմն, որպիսի անսովոր աղջիկ է Աշխենը, որ կարողացել է հարգել տալ իրեն ամենքին։ (Նար-Դոս) ◆ Հրապարակի կողմից ճարճատեցին գնդացիրները և լսվեց մի անսովոր դղրդյուն։ (Մամուլ)
- (փխբ․) ոչ սովորական՝ արտակարգ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բրբ․) անվարժ, անփորձ, նորավարժ, անհմուտ, անճարտար, անընտել, դժվարընտել, խամ
- արտասովոր, արտակարգ, խորթ, տարօրինակ, (հզվդ․) տարասովոր, նորաբան, նորաձայն, անսովորական
- տե'ս օտարոտի
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։