Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վախ•ճան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. վախճան՝ վերջ չունեցող, մշտնջենավոր ◆ Իմ ճամփան անվախճան մի գիշեր, Ինձ շոյող ոչ մի շող չի ժպտա։ (Վահան Տերյան) ◆ Ճանապարհները կեռ ու մեռ գնում են, գնում են անվախճան՝ դեպի ուրիշ քաղաքներ ու գյուղեր։ (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․)անվերջ, անդադար, շարունակ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անվերջ, անկետ, անկետական, անսպառ, անանցանելի, անհատնում, անսահման, հավիտյան, հավիտենական, մշտնջենական, մշտնջենավոր, հավերժ, հավերժական, անվախճանական, անվախճանելի, անկատարած (հզվդ․), անմահ, անմեռ, մշտակենդան, (հզվդ․) մշտնջենակյաց, ինքնաժամանակ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել