Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վա•յել

Ստուգաբանություն խմբագրել

ոչ վայել, ոչ վայելուչ, անպատշաճ ◆ Դու ծաղրում ես, Սամվել, այդպիսի դեպքերում անվայել է ծաղրել։ (Րաֆֆի) ◆ Ասում են՝ Հայր Մարդապեստը իրեն պահում է անվայել: Ստեփան Զորյան
չվայելված, առանց վայելելու

անպատշաճ, անհարմար, անպատեհ, անտակտ, խայտառակ, անպարկեշտ, անվայելուչ, անվայելչական

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Неподобающий (ru) ‎(Nepodobajuščij), неприличный (ru) ‎(nepriličnyj), непристойный (ru) ‎(nepristojnyj), недостойный (ru) ‎(nedostojnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։