անվանական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɑnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•վա•նա•կան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- անվանը հատուկ վերաբերող
- միայն անվանապես, ոչ փաստական ◆ Անվանական խմբագիր ◆ Իսկ Բագրատունյաց Հայաստանի ենթարկումը խալիֆայությունը դառնում էր անվանական: (Հակոբ Մանանդյան)
- մեկի անունով հասցեագրված
- ըստ անունների, անունները նշելով ◆ Սկսվեց անվանական ստուգում։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- մեկի անունը կրող
- (քեր.) անունների (գոյականների, ածականների, թվականների) ◆ Անվանական հոլովում։
Հոմանիշներ խմբագրել
- ուղղական
Արտահայտություններ խմբագրել
- անվանական թոշակ-որևէ նշանավոր գործչի անվան թոշակ ուսումնական հաստատություններում
- անվանական թիվ-գոյականի հետ գործածվող ոչ-վրացական թիվ ◆ Հինգ մետր
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։