Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անուանել

վանկեր՝ ան•վա•նել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (նորբ․) անուն տալ, կարգել, նշանակել, կոչել, նշանակել, հորջորջել

Բայ

  1. անուն դնել, անուն տալ, անվանակոչել ◆ [Առյուծ Մհերը] Դավիթ անվանեց իրեն կորյունին։ Հովհաննես Թումանյան
  2. անունը տալ, անունը հիշել
  3. նշանակել, կարգել, համարել, ճանաչել ◆ Ջահել պոետներ, Դուք սիրում եք, որ ձեզ պրոլետար պոետ անվանեն, Եղե՞լ եք արդյոք գործարանների մռայլ հարկի տակ։ (Հակոբ Հակոբյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կանչել, կոչել, ասել. հորջորջել
  2. (հնց․) առասել, առկոչել, անուն տալ, անուն դնել
  3. նշանակել, կարգել, որակել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։