անվաստակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɑsˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•վա•ստակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- չվաստակող, չհոգնող
- վաստակ հոգնություն աշխատանք չպահանջող, դյուրին, հեշտ
- վաստակ արդյունք չունեցող ◆ Ժիր ծնկներս էլ դադարեցին, միշտ անվաստակ վազելու՝ իմ աշխատած արդար հարցին Գողի նման տիրելու։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։