Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վարձ

Ստուգաբանություն խմբագրել

չվարձատրվող, առանց վարձատրության կատարվող ◆ Մարդն ուրախ էր, որ մի քանի տարով անվարձ ծառա էր գտել Հովհաննես Թումանյան
վարձը չստացած, անհատույց ◆ Առավոտից իրիկուն անվարձ քահանաներից Իսանանց արտը։ (Ակսել Բակունց)

անվարձ մնալ - չվարձատրվել ◆ Տերտերն օրհնեց անվարձ մնաց, կբարկանա, կանիծի։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։