Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վե•ղար

Ստուգաբանություն

(եկեղ․) առանց վեղարի ◆ – Ի՞նչ, Մուրավեվը՞, – ճիչ արձակեց կաթողիկոսն և վեղարը պահանջեց ու անվեղար դուրս վազեց։ (Պերճ Պռոշյան)

անվեղար վարդապետ - կրոնավորից ավելի կրոնավոր (աշխարհականների մասին) ◆ Օ՛, վարդապետ անվեղար. Որ վայրերում վրդովիչ Ձայնի հովի՜վ լոկ եղար՝ Ձեռքիդ սրինգ մի թովիչ։ Եղիշե Չարենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։