անվեղար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɛˈʁɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•վե•ղար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- (եկեղ․) առանց վեղարի ◆ – Ի՞նչ, Մուրավեվը՞, – ճիչ արձակեց կաթողիկոսն և վեղարը պահանջեց ու անվեղար դուրս վազեց։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- անվեղար վարդապետ - կրոնավորից ավելի կրոնավոր (աշխարհականների մասին) ◆ Օ՛, վարդապետ անվեղար. Որ վայրերում վրդովիչ Ձայնի հովի՜վ լոկ եղար՝ Ձեռքիդ սրինգ մի թովիչ։ Եղիշե Չարենց
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։