Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnvtɑŋɡ tɑɾɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ռազմ․) միջուկային պայթյունի, ինչպես նաև արկերի, ռումբերի, ականների պայթյունների կենտրոններից, հրաձգային զենքից արձակված գնդակների ընկնելու կետերից այն ամենափոքր հեռավորությանը, որը հնարավորության է տալիս անձնակազմին (մարտական տեխնիկային) խոցում չստանալու


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։