Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑntɑrɑjin zɑŋɡˈvɑt͡s]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (բնապ․) անտառի ամբողջական որոշակի տարածք, որն ունի բնական սահմաններ (գետ, լիճ, լեռներ և այլն), զատվում է այլ հողատեսքերով (մարգագետին, վարելահող) կամ բնակավայրերով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։