Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑntɑrɑjin kʰɑrɑkuˈsi]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (կնչ․) անտառի որոշակի մաս, որը սահմանագծված է անտառուղիներով (կածաններով), ճանապարհներով կամ բնական սահմաննեերով (գետ, լիճ, լեռնաշղթա)


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։