Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑntɑrɑtɑpʰɑsˈtɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•տա•ռա•տա•փաս•տան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (աշխգր․) համատարած անտառներով պատված տափաստան ◆ Անտառատափաստանը բռնում է համեմատաբար փոքր տարածություն, գլխավորապես ՍՍՀՄ Եվրոպական մասում և Արևմտյան Սիբիրում։ (Դասագիրք)
  2. անտառից տափաստան անցումային գոտի կամ ենթագոտի

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։