Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•տի•ա•կան

Ստուգաբանություն խմբագրել

դեռահաս, անչափահաս ◆ Եվ արտասվոք ինձմե զատվեն աշակերտներս անտիական: (Վահան Թեքեյան)
ջահել, երիտասարդ ◆ [Նա] հազիվ 25 տարեկան էր, բայց շատ ավելի անտիական կթվեր։ Զապել Եսայան
(հզվդ․) մանկական, դեռատի, մատաղ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։