անտուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•տուտ
- Արարատյան՝ անծայր, անվերջ, վերջ չունեցող ◆ Մտանք մեր անտուտ մեշի մեջ, տուտ ու տակ չուներ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։