Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ցան•անք 

  1. Վան՝ հանցանք
  2. մեղապարտ, հանցավոր
  3. մեկի խոսքը մերժելը` չկատարելը

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։