Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ցավ

Ստուգաբանություն

ցավ չպատճառող
ցավ՝ նեղություն չունեցող ◆ Անցավ կյանքս խորտակի՛ր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Արի՛, թռի՛ր գնանք ինձ հետ անցավ, անհոգ, անհուշ, անհետ։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) անվիշտ

անցավ գլուխը ավետարանի տակ դնել՝ ցավի տակ դնել - իրեն չվերաբերող գործին խառնվելով փորձանքի մեջ ընկնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։