Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ցա•վոր

Ստուգաբանություն խմբագրել

անցնող, գնացող, անցորդ ◆ Հե՜յ դու անցավոր, անծանոթ կտրիճ։ Հովհաննես Թումանյան
անցողիկ, ոչ մնայուն, ոչ տևական ◆ մենք ամենքս հյուր ենք կյանում Մեր ծննդյան փուչ օրից, հերթով գալիս անց ենք կենում էս անցավոր աշխարհից։ Հովհաննես Թումանյան
անցավոր
(հնց․) նախնիներ

անցողիկ, անցողական, ժամանակավոր, անկայուն, վաղանցուկ, վաղանցիկ, անցիկ (բնստ․), անցավոր, աստվոր (կրոն․), անցուկ (ոչ մնայուն, ոչ տևական)
անցորդ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։