Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnt͡sʰɔʁik hnt͡ʃʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) երկու տարբեր բարձրություն ունեցող ակորդային տոների միջև գտնվող այն ոչ ակորդային հնչյունը (կամ հնչյունները), որը հանդես է գալիս գամմայաձև շարժման ժամանակ (վերընթաց կամ վարընթաց) մեկ ակորդային տոնից մյուսին անցնելիս


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։