անքրթամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•ք(ը)ր•թամ
- Թբիլիսի, Շիրակ՝ ակնաշառ, առանց կաշառքի ◆ Մե մե լավ միրուքավոր իծաներ ունիմ, վուր եպիսկոպոսները տեհնին, էնչախ նեվեր ◆ անքրթամ տերտեր կոխնին։ (Խաթաբալա)
- առանց փողի, դատարկաձեռն ◆ Աղջիկդ ճամփել ես մերկ, առանց հալավ, անօժիտ, անքրթամ, էլ ին՞չ հայր ես դու։ (Ջիվանի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։