անօրեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɔˈɾɛn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•օր•են
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- օրենք չունեցող, օրենքը չճանաչող՝ ոտնահարող
- օրենքին հակառակ գործող, անիրավ, անարդար
- օրենքին հակասող, ապօրինի, անիրավորեն կատարվող
- (փխբ․) բիրտ, դաժան, վայրագ
- (հնց․) անհավատ
- (հնց․) ոչ քրիստոնյա, մասնավորապես՝ մահմեդական
Հոմանիշներ
խմբագրել- անիրավ, ապօրինի, հակօրինական, անօրինական, օրինազանց, (հնց․) ապօրինավոր, տարօրեն
- (կրոն․) անհավատ, անկրոն, անաստված, ամբարիշտ, կռապաշտ, հեթանոս։ Այլադավան, այլակրոն, այլահավատ, անքրիստոնյա
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։