անօրենություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɔɾɛnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•օր•են•ու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- անօրեն լինելը
- անօրեն արարք՝ վարմունք՝ գործ
Հոմանիշներ
խմբագրել- անօրինականություն, ապօրինություն, անիրավություն, օրինազանցություն, (հնց․) ապօրինավորություն, տարօրենություն
- (կրոն․) անհավատություն, անկրոնություն, անաստվածություն, ամբարշտություն, կռապաշտություն, հեթանոսություն, այլադավանություն, այլահավատություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։