աշակերտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʃɑˈkɛɾt]
վանկեր՝ ա•շա•կերտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն է իրանական աղբյուրից՝ ašākert: Համեմատել հ․ պ․ (մանիք․) hašãgerd, պարսկերեն šãgird բառերի հետ։
Գոյական
- տարրական կամ միջնակարգ դպրոցի սովորող ◆ Դուք նրանց ներշնչեցիք ուսուցչին և աշակերտներին իրար հետ կապող լավագույն զգացմունքը։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Գերազանցիկ աշակերտ։
- որևէ մասնագիտություն՝ արհեստ սովորող ◆ Վարպետը բարկանում է աշակերտի վրա և հանդիմանում։ (Ակսել Բակունց)
- որևէ մեկի ուսմունքի՝ ուղղության հետևորդ ◆ Թումանյանի մի քանի շնորհալի և անշնորհք աշակերտները ճիգեր են թափում այդ էս-ն ու էն-ը ընդհանրացնելու։ (Վահան Տերյան)
- որևէ գիտնականի՝ արվեստագետի և այլն մոտ կրթություն ստացած մասնագետ
Հոմանիշներ
խմբագրել- դպրոցական
- մոնթ (հնց․) (կրոն․)
- հետևորդ, սան
- ձեռնասուն, փոքրավոր
- աշկերտ (արհեստի, մասնագիտության) (բրբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։