աշակերտել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʃɑkɛɾˈtɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աշ•ա•կեր•տել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- մեկի մոտ սովորել՝ աշակերտ լինել ◆ Իրեն (Հրայրին) առաջարկում են գործարան գնալ, աշակերտել խառատի կամ փականակագործի մոտ։ (Բոգդան Վերդյան)
- հետևել, հետևորդ դառնալ
- (փխբ․) ընդօրինակել, ուրիշին կրկնել
Հոմանիշներ խմբագրել
- սովորել, ուսանել, ուսել
- հետևել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։