աշակերտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʃɑkɛɾtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•շա•կեր•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- աշակերտ լինելը, աշակերտելը ◆ Նրա աշակերտության տարիներին ընկերները «Ներոն» մականունն են տվել։ (Գարեգին Սևունց)
- աշակերտների ամբողջությունը ◆ Աշակերտությունը ապահովված է գրենական պիտույքներով։
- (սոց․) երիտասարդ մարդկանց վրա աշխատանքի ընթացքում ուսուցման ապահովում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։