Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•շար 

  1. Բալու, Պարտիզակ, Քղի՝ հարկի տեսակ` եկամտի 1/10 մասը, որ գյուղացին տալիս էր աղաներին կամ հոգևորականներին, տասանորդ ◆ Թուրքահայաստանի յուրաքանչյուր գյուղ... ազատ չէր թաշիրի... աշարի, պսակի և այլ բոլոր տուրքերից, որոնց ընդհանուր անունով կոչում են բահրա։ (Վահրամ Փափազյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։