աշխարհագրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʃχɑɾhɑɡɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աշխարհագրութիւն
վանկեր՝ աշ•խար•հա•գ(ը)•րու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մարդկային հասարակությունը շրջապատող բնական պայմանները, արտադրության տեղաբաշխումը, նրա զարգացման պայմաններն ու առանձնահատկությունները և բնակչությունն ու կենդանական աշխարհը նկարագրող գիտությունների ընդհանուր անվանումը
- երկրի վրա կամ նրա առանձին վայրում, շրջանում, երկրամասում և որևէ բանի տարածման ուսումնասիրությունը
- (փխբ․) որևէ բանի տեղաբաշխման ընդհանուր պատկերը
- (երկրբ․) բնական և հասարակական գիտությունների համակարգ, որն ուսումնասիրվում է բնական և արտադրական համալիրները և դրանց բաղադրամասերը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հզվդ․) երկրագրություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։