Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑʃχɑɾhɑzɾˈkɛl]

վանկեր՝ աշ•խար•հա•զր•կել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) հայտնի տնից՝ բնօրրանից զրկել ◆ Քանի՜ այդպիսի աշխարհի կա Շահումյանում։ ◆ Այսօր իմաստուն և աշխատասեր այդ ժողովրդին աշխարհազրկել են, թեև շատերը, հատկապես ծերունիները, չուզեցին հեռանալ և նահատակվեցին։ Երկիր (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել