աշխարհաթաս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʃχɑɾhɑˈtʰɑs]
վանկեր՝ աշ•խար•հա•թաս
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) աշխարհ, երկիր ◆ Խոհը հեռուն ու մոտիկը ձուլեց Եվ հոգնած փռվեց աշխարհաթասում։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։