Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աշ•խար•հա•կալ

Ստուգաբանություն խմբագրել

աշխարհի տեր, թագավոր ◆ Արևելքից դեպի արևմուտք անցնել ուզող աշխարհակալները կամ հակառակորդ ազգերը, ամենից առաջ ընդհարվում էին Հայաստանցոց հետ։ (Մուրացան)
շատ երկրներ տիրող՝ նվաճող
կուսակալ իշխան
աշխարհը տիրող՝ տիրապետող
ամբողջ աշխարհը բռնած՝ պատած, աշխարհով մեկ տարածված, համաշխարհային
տե՛ս աշխարհակալական ◆ Հեռացիր աշխարհակալ ցնորքներից։ (Մուրացան)

նվաճող, երկրակալ, աշխարհառու, համաշխարհակալ, տիեզերակալ, տիեզերագրավ, տիեզերապետ, տիեզերասաստ
տե՛ս կուսակալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ emperor, monarch, ruler, king of the world գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Завоеватель (о стремящихся к мировому господству) (ru) ‎(Zavojevatelʹ (o stremjaščixsja k mirovomu gospodstvu)), Завоевательный (ru) ‎(Zavojevatelʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։