Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աշ•խար•հա•քա•ղա•քա•ցի

Ստուգաբանություն

աշխարհաքաղաքացիության հետևորդ, իրեն որևէ՝ ազգի ներկայացուցիչ չհամարող անձ ◆ Բասկ կապիտալիստները... ամբոխավարություն են անում արծարծելով այն ստությունը, թե՝ սոցիալիզմը քայքայում է ազատությունը. լուծում է ազգությունները դարձնելով նրանց անհայրենիք աշխարհաքաղաքացիներ: (Ավետիք Իսահակյան)
անհայրենիք՝ երկրից երկիր թափառող անձ, իրեն աշխարհի քաղաքացի համարող անձ ◆ Զանազանությւոնը նրանում է որպես աշխարհաքաղաքացի, թափառում է ամբողջ աշխարհում: ◆ Իսկ մյուսը ամեն ինչ ունի, և՛ հայրենիք, և՛ ընտանիք։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն