Հայերեն դարձվածք

  1. տարածվել, ծավալվել ◆ Աշխարհքս արին բռնել, ծով ա դառել։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Բայց զզվելի նեխությունը ◆ աշխարհ բռնած է։ Շահան Շահնուր ◆ Լալու ձայնը աշխարհ էր բռներ: Համ ◆ Ավազների վրա մի փոքրիկ օջած, ծորովածի հոտը բռնում է աշխարհը: Գևորգ Արշակյան ◆ Շամամներուն փափկուփյունը, սահունությունը... ավազներուն վրա քրքումեն ալ, ոսկիեն ալ դեղին փայլիլը, հոտը աշխարհքը բռնելը ըսի։ (Հակոբ Մնձուրի) ◆ Շուխկըդ աշխարհս բըռնիլ է՝ արեգագի պես փար իս։ (Սայաթ-Նովա) ◆ -Մեկ սատանի քամի էլավ, աշխարք առավ մեջ, ջաղի քարի պես պտտցուց, ֆռռացրեց։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Դափխի, զուռնի ձենն ու հարայ-հրոցը ◆ աշխարհք էին վեր կալել։ (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։