Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աշ•խորդ 

  1. Բուրդուր, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ հագուստի թևատակին դրած կտորը, ճուտ ◆ Աշխարհդ պատռվել է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Սեբաստիա, Քղի՝ վարտքի` շալվարի ձագի եռանկյունաձև կտորը, ճուտ
  3. շապիկի նեքևի մասը, մեջքիծ ցած ◆ Աշխորդը աղտոտեր է, լավ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։