աշխորդ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աշ•խորդ
- Բուրդուր, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ հագուստի թևատակին դրած կտորը, ճուտ ◆ Աշխարհդ պատռվել է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Սեբաստիա, Քղի՝ վարտքի` շալվարի ձագի եռանկյունաձև կտորը, ճուտ
- շապիկի նեքևի մասը, մեջքիծ ցած ◆ Աշխորդը աղտոտեր է, լավ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։