աշմաղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աշ•մաղ
- Խարբերդ՝ գլխաշոր, քող ◆ Ավագ մկնիկ խաթունի աշմաղ կքաշե վեր գլխում, կերթա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Խարբերդ՝ թթկալ, դնչկալ ◆ Ես ալ իսն եմ, կնա աշմաղ կապեր են։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։