աշուղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈʃuʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•շուղ  

Ստուգաբանություն

[արաբ. աշիկ-սիրահար]

Գոյական

1. գուսան ◆ Առ չունգուդ, դաշտի աշուղ, մեզ բան ասա սրտալի։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Աշուղ Սայաթ Նովի նմանես երգ ու տաղ պիտի ասեմ։ Եղիշե Չարենց
2. մի շարք ժողովուրդների (հայեր, ադրբեջանցիներ, վրացիներ և այլն) մեջ, Մերձավոր Արևելքի որոշ երկրներում` ժողովրդական երգիչ-բանաստեղծ-երաժիշտ

Հոմանիշներ

1. երգասան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bard գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ народный певец (ru) ‎(narodnyj pevec) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ածական

1. Բալու՝ ծակաչք, չտես

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. Բալու՝ վեգ, ճան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։