աշուն
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: [ɑʃun]
Գոյական
վանկեր՝ ա·շուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական, բայց բուն նախաձևի վերականգնումը դժվարություն է հարուցում. հավանական է * os-skh-on-, * es-en-, * os-en- «աշուն» հիմնաձևից (՞). հմմտ. գոթերեն asans «բերքահավաք, հունձք. ամառ», պրուսերեն assanis, ռուսերեն осень «աշուն»։
- տարվա եղանակ՝ ամռան և ձմեռվա միջև
- կյանքի աշուն (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- աշնան տերև
- անուժ, թույլ, անզոր (բնստ․)
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։