Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աշտարակաշէն

վանկեր՝ աշ•տա•րա•կա•շեն

Կազմություն

Արմատ՝ աշտարակ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ շեն:

աշտարակ շինող, աշտարակաշինության մասնակից
աշտարակի ձևով շինված ◆ Այդ օրվանից նա այլևս չի կասկածում, որ մենք աշտարակաշեն ժողովուրդ ենք նաև գետնի վրա և մեզ համար հարևաններ հորինեց։ (Սասունիկ Թորոսյան)

Բաղադրյալ բառեր
աշտարակաշինություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։