Հայերեն

վանկեր՝ ա•ու•դի•տոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

‹аудитор‹անգլ․ auditor

Գոյական

  1. (տնտ․) հաշվեստուգիչ՝ վստահված անձ, որ զբաղվում է ֆիրմայի ֆինասատնտեսական ոլորտի ստուգմամբ
  2. (ֆին․) (կենսթոշ․) պետության կողմից որակավորված մասնագետ կամ այլ կերպ աուդիտորական ընկերության աշխատակից
  3. (իրավ․) առանձին երկրներում երդվյալ ատենակալ
  4. (նորբ․) (ֆին․) անգլիախոս երկրներում ընկերախմբի (կոմպանիայի) ֆինանսական գործունեությունը ստուգող վերահսկիչ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։
  • Արա Սարգսյան, Ռուբեն Մարկոսյան, Արման Ուդումյան, Կենսաթոշակային բացատրական բառարան, Երևան, «Բավիղ», 2007 — 80 էջ։
  • Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։