աուտիստիկ մտածողություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑutistik mtɑt͡sɔʁutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) Ժ. Պիաժեի (1896-1981) կողմից ներմուծված հասկացություններից մեկը, որով նշանակվում է մտածողության այն տեսակը, որը մարդուն կտրում է իրականությունից և նրա պահանջմունքներին «բավարարություն է տալիս» երևակայության մեջ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ аутическое мышление (ru) ‎(autičeskoje myšlenije)

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։