աչքահուլունք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աչ•քա•հու•լունք
- Արարատյան, Հավարիկ՝ ըշկըհուլունք
- Ղարաբաղ՝ աչքաուլունք, աչքուլունք
- Արարատյան՝ աչիչ ուլնիկ
Վան՝ կապույտ, կանաչ կամ կարմիր գույնի հուլունք, որ կարում են երեխայի հագուստին կամ կախում ձիու և այլնի վրա` չար աչքից պահպանելու համար ◆ Երեխեն ափսփոս ա, աչքով կտան, մի անչքաուլուքն ի՞նչ ա, որ չես կարում վրին։ Սահակ Ամատունի ◆ Լյավ կռվան ղոչին, կյուլա, կեզանա հեռու պահին, հյալա աչքահյուլունք էլ կշինին, վիզը քցին։ (Խաթաբալա) ◆ Քսակում կար երեք փուլ և երկու աչքաուլունք: Ստեփան Զորյան
Գոյական
- (նորբ․) չար աչքից պաշտպանող հուլունք
- (բնստ․) բարեբերության խորհրդանիշ ◆ Քեզ աստված է դրել այստեղ Որպես քնքուշ աչքահուլունք: Աչքահուլունք, որ խափանվի Այս աշխարում միտքը չարի, Որ անգամծաղկավորվի Մեր երազի լույսով բարի։ Պ. Աղաջանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։