անկուշտ (նաև անմաքուր) հայացքով նայել ◆ «Նրա փոքրիկաչքերը... հառած էին իմ դեմքին, ինձ այնպես թվաց, թե նա կարծես կամենում էր ինձ ուտել յուր այդ փոքրիկ աչքերով»: Ն-Դ ◆ «Սրբազանը»... ավելի շուտ աչքերով ուտում էր Արուսին, քան իրար հաջորդող համեղ ուտելիքները։ (Վահրամ Փափազյան)◆ - Լափում էր ինձ հետաքրքրությունից... չռած աչքերով: Ն-Դ ◆ Մյուս երկուսը՝ աչքերով «խժռում» էին ինձ։ Ստեփան Զորյան◆ Արսենը տեսավ նրան և սկսավ մեծ-մեծ աչքերով նայել նրա վերա, կարծես կամենալով հենց այդ աչքերով էլ կլանել նրան։ (Մուրացան)
ամենայն բարի կամ չար կիրք, ցանկություն աչքերի վառ շարժումներով արտահայտել ◆ Ընենց գազազեց, թուր դարձավ, որ քիչ էր մնաում ինձ աչքերով կուլ տա: Ամատ.