Հայերեն դարձվածք

  1. բարոյապես այլասեռված ◆ Նրան թողնում է կնոջ հետ մենակ, / աչքը դո՛ւրս կնոջ, / Որ շատ է սիրում արցունքով զինվել։ Պարույր Սևակ ◆  – Մեկի կնիկը աչքը դուրսն է, մյուսինը առու՝ թռնող. իստակը մնցինք մենք։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Հեռի իրանից, աչքը խո դուսը չէ՞: (Մկրտիչ Արմեն) ◆ Մեծ ու միջնեկ տեգերկնկտոց աչքնի դոա կէղնի՝ ծուռ ճամպով կը քելեն։ Հրաշք սուֆրեն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։