Հայերեն դարձվածք

  1. իր խոշոր թերությունները չնկատել (և ուրիշի պակասությունները մատնացույց անել) ◆ - Բա ինչի՞ ես ինձ արջ ասում, դու որ ինձ չասես, ես էլ քե՛զ չեմ ասիլ։ Քու աչքիդ գերանը չես տեսնում իսկի։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Ավելի լավ չէ՞ մեր աչքին գերանը տեսնել քան թե դատապարտել անփորձ կույս մը, որ...կաթոգին սիրելու հանցանքը գործած է։ «Զարթոնք» ◆ Ա՜խ, ինչպես է, որ չի հոգնում / Նրա անփակ այս բերանը... / Նա ուրիշի շյուղն է տեսնում՝ / Մոռանալով իր գերանը: Պարույր Սևակ ◆ Բաց աստի [«Սրանից բացի»], ճիշդ պիտի չըլլար աշխարհականներուս համար, որ «մեր աչքին գերանը» մոռանալ՝ միայն հայ եկեղեցականության «աչքին շյուղը» մատնանշեինք։ «Զարթոնք» ◆ Մինք միր աչքի գերանը տեսնեինք, միր ջոգելու բաներու վրա խոսինք։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Ամերիկացի և արևմտա-եվրոպացի թղթակիցները լավ կ'ընեն, որ իրենց աչքի գերաններով զբաղին, և չմտահոգվին Հայկական Հանրապետության աչքի շյուղովը։ «Զարթոնք» ◆ Բայց ինչո՞ւ մեր աչքին գերանը չհանած, ուրիշին աչքին շյուղը հանելու փութկոտությունը ցույց կու տանք։ «Զարթոնք»

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։