Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) հսկել. հետևել ◆ -Դե՛, հիմի լավ աչքով պահի, տեսնենք էդ ինչ մարդ ա։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Ծխում է նա ու բարձունքեն/ Աչք է պահում իր թոռներին,/ Դարեր հսկում, որ չցրվեն/ Ու կուլ չերթան աշխարհներին։ Հովհաննես Շիրազ ◆ -Դրա խելքին մտիկ է՜, էնքան է աչքով պահել, որ մենք քարափի մյուս երեսն ենք անց կացել։ (Վախթանգ Անանյան) ◆ Սյա էտ ըխչըկանը աչքով պահըմ ա, եդնեն քըյնըմ տան տըեղը մյանըմ ա։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։