(արևմտհ․) նկատի ունենալ (դիմագրավելու համար) ◆ Կինը աչք կ՚ առնե զրպատվիլ ու քարոծվիլ, քան թե մեղանչել Աստուծո առջև։ Շնորհք Գալուստյան◆ Միտքը դրավ այն իրիկունը իսկ, մութ ատեն, ամեն վտանգ աչք առնելով, հիշյալ ձուկը փնտռելու ելլել։ Երուխան◆ Բոլորովին անոթի կը մղվեինք հարուստի մը պարտեզը և կը թալլեինք, «սատկիլն իսկ աչք առած»։ Օշ․
(աչքն առնել) (փխբ․) հայացքը դեպի մի տեղ ուղղել ◆ Հեռուն աչքն առավ, / Ճամփան ոտքն առավ, / Գնաց ու հասավ Ճապաղջուրի դաշտ։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Անիկա պատրաստ է փախիլ․ այսինքն բոզանոցը աչք առնել կամ ինքզինքը սիրել։ Օշ․
հաճելի նայվել, աչք ծակել ◆ Զինքը կը տանեին իրենց ննջասենյակը ուր դեմ դեմի աչք առնող ճերմակությամբ մը մահիճներուն ուրախությունը կը բացվեր։ Օշ․ ◆ Ու իրենց կիները գիտեին սանձել, ըսել կ՚ուզեմ՝ անոնց հրապույրները չցուցադրել աչք առնել զգեստավորումով։ ն
(ժղ․) չար աչք կպչել ◆ Այդ նրա համար էր, որ չարը խափանվի և նրան «աչք չառնե»։ (Րաֆֆի)◆ - Հեքոն չի ցուց տալիս, որ ա՜չք չառնի, էնքան սիրուն է։ Ավետիս Ահարոնյան
