Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ապականուել

վանկեր՝ ա•պա•կան•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ապականել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Մոլեռանդ մուսուլմանները վաղուց էին հաշտվել նրա մեղսալի կենցաղի հետ, համարելով նրան ապականված գյավուր, որ հանդերձյալ աշխարհում պիտի չարաչար պատժվեր: (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել