ապավեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑpɑˈvɛn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•պա•վեն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից, թեև բուն աղբյուրը չի հավաստված. հմմտ., թերևս, ավեստերեն vaēna, հին պարսկերեն vaina «նայել, տեսնել», միջին պարսկերեն vēn «տեսողություն»։
Գոյական
- այն անձը՝ մարմինը , որի պաշտպանությանը կամ օգնությանը դիմում են՝ վստահում՝ հենվում, հենարան, հովանավոր, պաշտպան
- Սեբաստիա՝ օրվա ապրուստ ◆ Տունը ավուրն ապավենը չունիս։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- հովանավոր, պաշտպան, պահպանիչ, օգնական, նեցուկ, հենարան, սատար
- ապավինություն, պաշտպանություն, վստահություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։